रेणुका कवचम्

रेणुका कवचम्  श्री देव्युवाच 
भगवन् ब्रूहि कवचं भुक्ति-मुक्ति-प्रदायकम् ।
त्रैलोक्यमोहनं नाम कृपया मे जगद्गुरो ॥
ईश्वर उवाच
शृणु देवि वरारोहे कवचं ब्रह्मरूपिणि ।
ब्रह्मेश-प्रमुखाधीश-नारायण-मुखाच्युतम् ॥
कवचं रेणुकादेव्याः यः पठेत्प्रयतो नरः ।
तच्छ्रुत्वा पठनाद्ब्रह्मा सृष्टिकर्ताऽभवत्प्रभुः ॥
कृष्णो दूर्वादलश्यामो देवकी गर्भसम्भवः ।
ह्यत्पद्मे रेणुकां ध्यात्वा ऋद्धि-सिद्धि-फलप्रदाम् ॥

सर्वाः श्यामा भवन्त्येताः जनार्दन-विभूतयः ।
एवं देवगणाः सर्वे सर्वैश्वर्यमवाप्नुयुः ॥

शिष्याय गुरुभक्ताय साधकाय प्रकाशयेत् ।
यो ददात्यन्यशिष्याय शठाय पशुरूपिणे ॥

पञ्चत्वं जायते तस्य ह्यथवा वातुलो भवेत् ।
कवचस्यास्य सुभगे योगी रुद्र ऋषिः स्वयम् ॥

विराट् छन्दो निगदितं देवता रेणुका परा ।
धर्मार्थकाममोक्षेषु विनियोग उदाहृतः ॥

क्लीं क्लीं क्लीं मे शिरः पातु भालं नेत्रयुगं तथा ।
रेणुका नेत्रयुगलं क्लीं क्लीं नासापुटद्वयम् ॥

राममाता च मे पातु सजिह्वां मुखमेव च ।
भुजयुग्मं तथा पातु क्लीं क्लीं मे त्र्यक्षरात्मिका ॥

कण्ठं च चिबुकं चैव रक्षेन्मे जगदम्बिका ।
स्वाहाऽवतु ब्रह्मरन्ध्रं महापुरनिवासिनी ॥

क्लीं क्लीं मे रेणुका पश्चात् रक्षेन्मे पादमेव च ।
क्लीं क्लीं मे हृदयं पातु क्लीं क्लीं मे पार्श्वमेव च ॥

क्लीं क्लीं मे नाभिकमलं क्लीं क्लीं मे पृष्ठमेव च ।
क्लीं क्लीं मे द्विफडन्ते च स्वाहेति परिकीर्तिता ॥

एकाक्षरी महाविद्या सर्वाङ्गं मे सदाऽवतु ।
प्राच्यां रक्षतु मां देवि आग्नेयां मातृका तथा ॥

रेणुका दक्षिणे रक्षेद्राममाता च नैरृत्ये ।
विरोधिनी प्रतीच्यां मे वायव्यां जगद्म्बिका ॥

उग्रा रक्षेदुदीच्यां च ईशान्यां मां प्रभावती ।
दीप्ता रक्षेत्त्वधोभागे नीला चैवोर्ध्वदेशिके ॥

पुत्रमित्रकलत्रादीन् देवी रक्षतु सर्वदा ।
इति ते कथितं देवि सर्वमन्मौघविग्रहम् ॥

त्रैलोक्यमोहनं नाम कवचं ब्रह्मरूपिणी ।
ब्रह्मेश-प्रमुखाधीश-नारायण-मुखाच्युतम् ॥

कवचं रेणुका देव्याः यः पठेत्प्रयतो नरः ।
स सर्वसिद्धमाप्नोति सत्यमेव न संशयः ॥

गाने तु तुम्बरुः साक्षाद्दाने वै वासवो यथा ।
दत्तात्रेयसमो ज्ञाने गङ्गेव मलनाशकः ॥

कामदेवसमो रूपे वायुतुल्यः पराक्रमे ।
स भवेत्साधकः श्रेष्ठः सत्यं सत्यं मयोदितम् ॥

न हन्यते गतिस्तस्य वायोरिव नभस्तले ।
शतमष्टोत्तरं चास्य पुरश्चर्याविधिस्मृतः ॥

हवनं तद्दशांशेन कृत्वा तत्साधयेद्भुवम् ।
यदि चेत् सिद्धकवचः शिवतुल्यो भवेत्स्वयम् ॥

पठनाद्धारणात्सर्वा पृथ्वी काशीपुरीसमा ।
यत्र कुत्र विपन्नोऽपि वाराणस्यां मृतो भवेत् ॥

न मन्त्रो नौषधं तस्य नाकालमरणं तथा ।
भवत्येव महेशानि कवचे हृदि संस्थिते ॥

अश्वमेधसहस्राणि वा जपेय शतानि च ।
महादानानि यान्येव प्रादक्षिण्यं भुवस्तथा ॥

कलां नार्हन्ति तान्येव सकृदुच्चारणादतः ।
पुष्पाञ्जलिं रेणुकायै मूलेनैव सदाऽर्पयेत् ॥

शतवर्षसहस्रायाः पूजायाः फलमाप्नुयात् ।
लिखित्वा भूर्जपत्रे तु वध्नीयात्सर्वकार्यके ॥

इदं कवचमज्ञात्वा यो जपेद्रेणुकां शिवाम् ।
शतलक्षं प्रजप्त्वाऽपि न मन्त्रः सिद्धिदायकः ॥
!Astrologer Gyanchand Bundiwal.Nagpur । M.8275555557 !
इति श्रीडामरेश्वरतन्त्रे ईश्वरपार्वतीसंवादे रेणुकाकवचं समाप्तम् ॥